5
10
15
ii.1. confessio tetrapolitana
Cui bona opera adscribenda et quam necessaria ʲ
631
ᵏ Hec autem ᵏ , cum »spiritu Christi agantur ˡ qui filii dei sunt« ᵐ , Ro. 8[14], et
»ex illo | 241 ᵛ | et per illum et in illum omnia« ⁿ , Ro. 11[36], non debent
alio ᵒ quam ᵖ ipsi q uni transcribi, Et si q nos nequaquam cogat, verum ducat
volentes »operans ʳ in nobis et velle et operari«, Phil.2[13]. Unde ˢ scite divus
Augustinus ˢ scripsit sua in nobis ᵗ deum opera ᵗ remunerare. ᵘ Ad hunc intelligimus
modum nos fide iustificari ex gratia, non ex meritis, ex fide, non ex
operibus ᵘ¹ .Et ᵛ bona opera tam non reiicimus, ut ʷ negemus ˣ hominem posse
plene ˣ salvum fieri, nisi ʸ iam per spiritum christi huc ʸ evaserit, ut nihil ᶻ
bonorum operum in eo desideretur, ad que quidem deus quamquam ᵃ condidit,
ᵇ Membra enim sumus eius ᶜ corporis ᵇ , unde nec eadem singuli offitia
habemus, 1. Chor. 12[12–27]. ᵈ Certe legem adimplere ᵉᵈ adeo necesse est, ut
celum et »terra citius transitura sint, quam possit ex illa iota unum vel ᶠ apiculus
minimus ᶠ remitti« ² . Quia tamen ᵍ solus deus ᵍ bonus est et ex nihilo omnia
condidit Nosque spiritu suo penitus novos facit ʰ , »In christo enim non
nisi nova creatura valet« ³ , nihil potest horum adscribi viribus humanis ⁱ .Ex
j) necessaria sint: a; necessaria. Cap. V: A.
k)–k) At vero: A.
l) aguntur: a, A.
m) sunt, potius quam agant: A.
n) sunt omnia: A.
o) alii: a, A.
p) quam huic: A.
q)–q) spiritui omnium virtutum largitori uni transcribi, quaecunque pie, recteque gesserimus.
Utcunque ille: A.
r) efficiens nimirum: A.
s)–s) D. August[inus] scite: a.
t)–t) opera Deum: a.
u)–u) fehlt in A.
v) His: A.
w) über der Zeile nachgetragen für gestr.: uti: d; ut prorsus: A.
x)–x) quenquam plene posse: A.
y)–y) huc per spiritum Christi: A.
z) nihil iam: A.
a) quemquam: a; illum: A.
b)–b) Sumus enim diversa eiusdem corporis membra: A.
c) unius: a.
d)–d) Legem siquidem impleri: A.
e) adimpleri: a.
f)–f) minimus apiculus: A.
g)–g) Deus solus: A.
h) efficit: a; facit, agitque totos: A.
i) humanis, faterique oportet, omnia esse Dei nobis ultro, nec ullo nostro merito faventis,
et benevoli mera dona: A.
1. Vgl. Röm 3,28; 4,5; 5,1; Gal 2,16; Eph 2,8–9; Phil 3,9.
2. Mt5,18.
3. Gal 6,15.
10
15
ii.1. confessio tetrapolitana
Cui bona opera adscribenda et quam necessaria ʲ
631
ᵏ Hec autem ᵏ , cum »spiritu Christi agantur ˡ qui filii dei sunt« ᵐ , Ro. 8[14], et
»ex illo | 241 ᵛ | et per illum et in illum omnia« ⁿ , Ro. 11[36], non debent
alio ᵒ quam ᵖ ipsi q uni transcribi, Et si q nos nequaquam cogat, verum ducat
volentes »operans ʳ in nobis et velle et operari«, Phil.2[13]. Unde ˢ scite divus
Augustinus ˢ scripsit sua in nobis ᵗ deum opera ᵗ remunerare. ᵘ Ad hunc intelligimus
modum nos fide iustificari ex gratia, non ex meritis, ex fide, non ex
operibus ᵘ¹ .Et ᵛ bona opera tam non reiicimus, ut ʷ negemus ˣ hominem posse
plene ˣ salvum fieri, nisi ʸ iam per spiritum christi huc ʸ evaserit, ut nihil ᶻ
bonorum operum in eo desideretur, ad que quidem deus quamquam ᵃ condidit,
ᵇ Membra enim sumus eius ᶜ corporis ᵇ , unde nec eadem singuli offitia
habemus, 1. Chor. 12[12–27]. ᵈ Certe legem adimplere ᵉᵈ adeo necesse est, ut
celum et »terra citius transitura sint, quam possit ex illa iota unum vel ᶠ apiculus
minimus ᶠ remitti« ² . Quia tamen ᵍ solus deus ᵍ bonus est et ex nihilo omnia
condidit Nosque spiritu suo penitus novos facit ʰ , »In christo enim non
nisi nova creatura valet« ³ , nihil potest horum adscribi viribus humanis ⁱ .Ex
j) necessaria sint: a; necessaria. Cap. V: A.
k)–k) At vero: A.
l) aguntur: a, A.
m) sunt, potius quam agant: A.
n) sunt omnia: A.
o) alii: a, A.
p) quam huic: A.
q)–q) spiritui omnium virtutum largitori uni transcribi, quaecunque pie, recteque gesserimus.
Utcunque ille: A.
r) efficiens nimirum: A.
s)–s) D. August[inus] scite: a.
t)–t) opera Deum: a.
u)–u) fehlt in A.
v) His: A.
w) über der Zeile nachgetragen für gestr.: uti: d; ut prorsus: A.
x)–x) quenquam plene posse: A.
y)–y) huc per spiritum Christi: A.
z) nihil iam: A.
a) quemquam: a; illum: A.
b)–b) Sumus enim diversa eiusdem corporis membra: A.
c) unius: a.
d)–d) Legem siquidem impleri: A.
e) adimpleri: a.
f)–f) minimus apiculus: A.
g)–g) Deus solus: A.
h) efficit: a; facit, agitque totos: A.
i) humanis, faterique oportet, omnia esse Dei nobis ultro, nec ullo nostro merito faventis,
et benevoli mera dona: A.
1. Vgl. Röm 3,28; 4,5; 5,1; Gal 2,16; Eph 2,8–9; Phil 3,9.
2. Mt5,18.
3. Gal 6,15.