DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30530#0639
5
10
15
ii.1. confessio tetrapolitana
635
legibus, maxime quas syne piaculo transgredi non liceat. Propter iuniores
enim ᵗ et imperfectiores certum ad praecandum et ieiunandum tempus modumque
ᵘ constitui quo ad hec velut ᵛ preexecreantur ʷ , si modo id fiat citra
conscientiae obstructionem ˣ nostri nequaquam damnant. In hanc vere ʸ nos
sententiam id deduxit, quod nec christus ipse, multo minus apostoli ᶻ quicquam
ᵃ huiusmodi preceptorum dederunt. Sic sane scriptum reliquit divus
Chryso[stomus] loco iam adducto ¹ .
Vides autem ᵛ quia vita recta magis omnibus ceteris iuvat. Rectam autem
vitam appello, non ieiunandi laborem nec Cilicii aut cineris lectulum, Sed
si pecuniam non aliter quam oporteat despitias ² , Si charitate ardeas, famescentes
pane tuo nutrias, Si superior ira sis, si gloriam inanem non concupiscas,
Si invidia non detinearis. Hec, enim ipsius documenta sunt. ᵇ Non
enim ᵇ dicit ieiunium ᶜ suum iste ᵈ imitandum, quamvis quadraginta illos dies
possit proponere, »Sed disce ᵉ a me quoniam mitis sum et humilis corde« ³ ,
imo vero contra »omne«, inquit, »quod apponitur vobis edite« ⁴ . ᶠ Iam nec
in omni scriptura, preter unius diei solenne ⁵ ieiunium indictum divinitus
legimus ᶠ . Nam quae a prophetis et ᵍ regibus indicta scriptura testatur, constat
non fuisse stata sed suo tantum tempore ᵍ , ʰ cum causam darent certae
calamitates, vel iminentes vel iam prementes instituta ʰ . Quandoquidem igit)
tamen: a, A.
*u) -que: von Bucer über der Zeile nachgetragen und eingewiesen: d.
v)–v) sanctis progymnasmatis praeparentur, nostri haud quaquam improbant, si modo
id fiat citra obstrictionem conscientiae. In hanc vero sententiam, praeterquam quod cum natura
harum actionum, omnis ingrata compulsio pugnet, id nos deduxit, quod nec Christus
ipse, nec Apostoli, huiuscemodi praeceporum usquam meminerunt. Quod et D. Chrysostomus
testatur: Vides inquit: A.
w) preexerceantur: a.
*x) von Bucer vor den linken Rand geschrieben und eingewiesen für gestr.: destructionem:
d; destructionem: a.
y) vero: a.
z) korr. aus: appostoli: d.
a) quocque: a.
b)–b) Etenim non: A.
c) ieiunum: A.
d) esse: a.
e) discite: A.
f)–f) Sed nec veteri populo ullum solemne et statum, praeter unius diei ieiunium, indictum
legimus: A.
g)–g) regibus instituta scriptura testatur, constat non fuisse stata, sed suo tantum tempore
indicta: A.
h)–h) cum id certae scilicet calamitates, vel imminentes, vel iam prementes, poscerent: A.
1. Vgl. oben S.634, Anm. 1.
2. sc. despicias.
3. Mt 11,29.
4. Lk10,8.
5. sc. solemne.
10
15
ii.1. confessio tetrapolitana
635
legibus, maxime quas syne piaculo transgredi non liceat. Propter iuniores
enim ᵗ et imperfectiores certum ad praecandum et ieiunandum tempus modumque
ᵘ constitui quo ad hec velut ᵛ preexecreantur ʷ , si modo id fiat citra
conscientiae obstructionem ˣ nostri nequaquam damnant. In hanc vere ʸ nos
sententiam id deduxit, quod nec christus ipse, multo minus apostoli ᶻ quicquam
ᵃ huiusmodi preceptorum dederunt. Sic sane scriptum reliquit divus
Chryso[stomus] loco iam adducto ¹ .
Vides autem ᵛ quia vita recta magis omnibus ceteris iuvat. Rectam autem
vitam appello, non ieiunandi laborem nec Cilicii aut cineris lectulum, Sed
si pecuniam non aliter quam oporteat despitias ² , Si charitate ardeas, famescentes
pane tuo nutrias, Si superior ira sis, si gloriam inanem non concupiscas,
Si invidia non detinearis. Hec, enim ipsius documenta sunt. ᵇ Non
enim ᵇ dicit ieiunium ᶜ suum iste ᵈ imitandum, quamvis quadraginta illos dies
possit proponere, »Sed disce ᵉ a me quoniam mitis sum et humilis corde« ³ ,
imo vero contra »omne«, inquit, »quod apponitur vobis edite« ⁴ . ᶠ Iam nec
in omni scriptura, preter unius diei solenne ⁵ ieiunium indictum divinitus
legimus ᶠ . Nam quae a prophetis et ᵍ regibus indicta scriptura testatur, constat
non fuisse stata sed suo tantum tempore ᵍ , ʰ cum causam darent certae
calamitates, vel iminentes vel iam prementes instituta ʰ . Quandoquidem igit)
tamen: a, A.
*u) -que: von Bucer über der Zeile nachgetragen und eingewiesen: d.
v)–v) sanctis progymnasmatis praeparentur, nostri haud quaquam improbant, si modo
id fiat citra obstrictionem conscientiae. In hanc vero sententiam, praeterquam quod cum natura
harum actionum, omnis ingrata compulsio pugnet, id nos deduxit, quod nec Christus
ipse, nec Apostoli, huiuscemodi praeceporum usquam meminerunt. Quod et D. Chrysostomus
testatur: Vides inquit: A.
w) preexerceantur: a.
*x) von Bucer vor den linken Rand geschrieben und eingewiesen für gestr.: destructionem:
d; destructionem: a.
y) vero: a.
z) korr. aus: appostoli: d.
a) quocque: a.
b)–b) Etenim non: A.
c) ieiunum: A.
d) esse: a.
e) discite: A.
f)–f) Sed nec veteri populo ullum solemne et statum, praeter unius diei ieiunium, indictum
legimus: A.
g)–g) regibus instituta scriptura testatur, constat non fuisse stata, sed suo tantum tempore
indicta: A.
h)–h) cum id certae scilicet calamitates, vel imminentes, vel iam prementes, poscerent: A.
1. Vgl. oben S.634, Anm. 1.
2. sc. despicias.
3. Mt 11,29.
4. Lk10,8.
5. sc. solemne.