DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30530#0663
5
10
15
ii.1. confessio tetrapolitana
659
debebantur. Quod denique et cultu illarum ᵗᵘ et sumptu ᵘ , ᵛ qui in eas impenditur,
merita apud deum querenda tradunt, multa ab ecclesiastis ʷ nostris dicta
sunt. Priscaeque ˣ ecclesiae auctoritas obiecta ˣ/ᵛ cui ʸ ᶻ abominabile fuit ᶻ ullam
vel pictam vel sculptam ᵃ in templo imaginem ᵃ videre, id quod abunde
vel ᵇ factum Epiphanii Episcopi Salamini ᶜ Cipri ᵈ , quod ᵉ de se ipse ᵉ testatur,
comprobat. Cum enim vidisset in velo cuiusdam ecclesiae ᶠ imaginem depictam
»Christi vel sancti cuiusdam« ᶠ (scribit enim se non bene ᵍ meminisse),
tanta succensus indignatione fuit ʰ , quod contra ⁱ auctoritatem scripturarum,
fidem ⁱ et religionem ʲ , ut scribit, ᵏ vidisset hominis ᵏ imaginem in ecclesia
pendere, ˡ rupit velum et iussit ˡ eo pauperem aliquem mortuum involvere.
Hanc epistolam, in ᵐ qua hic vir dei hoc de se testatur, scribens ad Iohannem
Episcopum Iherosolimitanum, divus Ihero[nimus] ut orthodoxam in | 250 ᵛ |
latinam linguam transtulit ¹ nec verbo quidem hanc Epiphanii de imaginibus
sententiam ut minus probam notavit ⁿ .
Etenim quod dici solet, statuis et imaginibus rudiores doceri et moneri
ᵒ/ᵖ ad id ᵖ , ut imagines et statuae, presertim ubi solent a vulgo adorari, ferantur,
satis q esse haud potest ᵒ . Rudior ʳ erat populus vetus adeo, ut plurimis ilt)
Schrf.: illorum: a, d; illarum: A.
u)–u) sumptuque: A.
v)–v) quamlibet cum verbo Dei pugnante, merita apud Deum quaerunt. Huic religionis
vitio obiecerunt etiam priscae authoritatem Ecclesiae: A.
w) Ecclesiasticis: a.
x)–x) ab illis ecclesiae autoritas obiecta est: a.
y) cui nimirum: A.
z)–z) fuit abominationi: a.
a)–a) imaginem in templo: a.
b) fehlt in a.
c) Salamine: a; Salaminae: A.
d) Cypri: a, A.
e)–e) ipse de se: a.
f)–f) depictam aut Christi aut alioqui cuiusdam Sancti imaginem: a.
g) probe: a.
h) fuit ex eo: a.
i)–i) scripturarum fidem autoritatem: a.
j) religionem nostram: A.
k)–k) hominis vidisset: a.
l)–l) ut exemplo velum ruperit, iusseritque: A.
m) fehlt in a, A.
n) notavit. Ex qua re illud satis colligitur, nec ipsum D. Hieronymum, nec episcopum
Hierosolymitanum, ad quem scribebat, aliud de imaginibus sensisse: A.
o)–o) haud quaquam ad id sufficiet, ut imagines et statuae ferri debeant, praesertim ubi a
vulgo adorantur: A.
p)–p) satis esse ad hoc: a.
*q) von Bucer über der Zeile nachgetragen für gestr.: illud [unleserliches Wort]; illud satis:
a.
r) Nam rudior: a.
1. Hieronymus, Epistola 51,9 (PL 22, Sp.526f.; CSEL 54, S.411f.).
10
15
ii.1. confessio tetrapolitana
659
debebantur. Quod denique et cultu illarum ᵗᵘ et sumptu ᵘ , ᵛ qui in eas impenditur,
merita apud deum querenda tradunt, multa ab ecclesiastis ʷ nostris dicta
sunt. Priscaeque ˣ ecclesiae auctoritas obiecta ˣ/ᵛ cui ʸ ᶻ abominabile fuit ᶻ ullam
vel pictam vel sculptam ᵃ in templo imaginem ᵃ videre, id quod abunde
vel ᵇ factum Epiphanii Episcopi Salamini ᶜ Cipri ᵈ , quod ᵉ de se ipse ᵉ testatur,
comprobat. Cum enim vidisset in velo cuiusdam ecclesiae ᶠ imaginem depictam
»Christi vel sancti cuiusdam« ᶠ (scribit enim se non bene ᵍ meminisse),
tanta succensus indignatione fuit ʰ , quod contra ⁱ auctoritatem scripturarum,
fidem ⁱ et religionem ʲ , ut scribit, ᵏ vidisset hominis ᵏ imaginem in ecclesia
pendere, ˡ rupit velum et iussit ˡ eo pauperem aliquem mortuum involvere.
Hanc epistolam, in ᵐ qua hic vir dei hoc de se testatur, scribens ad Iohannem
Episcopum Iherosolimitanum, divus Ihero[nimus] ut orthodoxam in | 250 ᵛ |
latinam linguam transtulit ¹ nec verbo quidem hanc Epiphanii de imaginibus
sententiam ut minus probam notavit ⁿ .
Etenim quod dici solet, statuis et imaginibus rudiores doceri et moneri
ᵒ/ᵖ ad id ᵖ , ut imagines et statuae, presertim ubi solent a vulgo adorari, ferantur,
satis q esse haud potest ᵒ . Rudior ʳ erat populus vetus adeo, ut plurimis ilt)
Schrf.: illorum: a, d; illarum: A.
u)–u) sumptuque: A.
v)–v) quamlibet cum verbo Dei pugnante, merita apud Deum quaerunt. Huic religionis
vitio obiecerunt etiam priscae authoritatem Ecclesiae: A.
w) Ecclesiasticis: a.
x)–x) ab illis ecclesiae autoritas obiecta est: a.
y) cui nimirum: A.
z)–z) fuit abominationi: a.
a)–a) imaginem in templo: a.
b) fehlt in a.
c) Salamine: a; Salaminae: A.
d) Cypri: a, A.
e)–e) ipse de se: a.
f)–f) depictam aut Christi aut alioqui cuiusdam Sancti imaginem: a.
g) probe: a.
h) fuit ex eo: a.
i)–i) scripturarum fidem autoritatem: a.
j) religionem nostram: A.
k)–k) hominis vidisset: a.
l)–l) ut exemplo velum ruperit, iusseritque: A.
m) fehlt in a, A.
n) notavit. Ex qua re illud satis colligitur, nec ipsum D. Hieronymum, nec episcopum
Hierosolymitanum, ad quem scribebat, aliud de imaginibus sensisse: A.
o)–o) haud quaquam ad id sufficiet, ut imagines et statuae ferri debeant, praesertim ubi a
vulgo adorantur: A.
p)–p) satis esse ad hoc: a.
*q) von Bucer über der Zeile nachgetragen für gestr.: illud [unleserliches Wort]; illud satis:
a.
r) Nam rudior: a.
1. Hieronymus, Epistola 51,9 (PL 22, Sp.526f.; CSEL 54, S.411f.).