664 ii.1. confessio tetrapolitana
quo ᵐ tamen non dubitamus nos abesse longissime ᵐ , ⁿ rursus haud ⁿ non ᵒ
ignavam diligentiam ᵖ res poscit q , ʳ ut in viam reducantur ˢ tot hominum millia
ʳ . ᵗ S[erenissimam] T[uam] M[aiestatem] ᵘ/ᵛ haudquaquam dedecebit ᵛ , quid
enim maiorem illi gloriam conciliet, quam eum erga nos animum exhibere ᵘ ,
cuius gerit vices ʷ Christi servatoris, qui sic »venit, ut quereret et salvum face- 5
ret ᵗ , quod perierat« ¹ , ut pro recuperandis ˣ , qui erant perditi, mortem etiam
oppetierit ʸ . ᶻ Haud ergo gravabitur S[erenissima] T[ua] M[aiestas] cum illo ᶻ
nonaginta novem oves in deserto relinquere et centesimam, ᵃ id est nos paucos,
querere et in ᵃ Christi caulam reducere ² . ᵇ Id vero faciet ᶜ , si ita rem instituet,
ut veritas nobis singulis in rebus, de quibus controvertitur, plane innotescat ᵇ . 10
Nos certe dociles erimus, aberit | 252 ʳ | omnis pervicatia.
Modo vocem audire liceat pastoris nostri Iesu Christi, et scripturis, que docent,
quicquid bonum est, ᵈ primae deferantur ᵈ . Etenim si contingeret ᵉ omissa
doctrina ᵉ compendia queri edictorum, quod ᶠ tamen nos, dum res in manu
tuae S[erenissimae] M[aiestatis] fuerint, nihil ᶠ metuimus dici non potest in 15
quas angustias innumera hominum milia adducerentur. ᵍ Deum enim iam
ʰ ubique quamplurimi ʰ didicerunt ⁱ in primis ⁱ audiendum, tum persuasi sunt
m)–m) abesse nos nihil ambigimus: A.
*n)–n) von Bucer über der Zeile nachgetragen: d; fehlt in a.
o) fehlt in A.
p) diligentiam, nec breve tempus: A.
q) danach gestr.: neque enim dedecebit: d; poscet: A.
r)–r) neque enim dedecebit: a.
s) revocentur: A.
t)–t) Quam diligentiam, et tempus insumere S.M. T. tam non dedecebit, quam par est te
eius erga nos animum exhibere, cuius nobis vice imperas, Iesu Christi nostri omnium servatoris.
Qui cum hoc animo venerit quaerere, et salvum facere: A.
u)–u) eius erga nos animum nobis exhibere: a.
*v)–v) von Bucer über der Zeile nachgetragen für gestr.: eius erga nos animum nobis: d.
w) danach gestr.: nempe: d; vices nempe: a.
x) restituendis: A.
y) davor am linken Rand ohne Einweisung: Ea quaque: d.
z)–z) ac ita cum illo: a; non est ut S. M. T. gravetur etiamsi indubitato credat, nos a veritate
excidisse: A.
a)–a) quaerere, inque: A.
b)–b) hoc est, quaevis alia huic negocio posthabere, ut nobis quam libet paucis et humilibus,
Christi sensus de singulis, quae modo controvertuntur, ex scripturis dilucide, et certo
exponatur: A.
c) Schrf.: fatiet: d.
d)–d) ad quae vocabimur, omnia nitantur: A.
e)–e) docendi nos cura reiecta: A.
f)–f) dum res in manu T. S.M, fuerint, haud quaquam: A.
g)–g) quos nimirum persuasos, Deum in primis audiendum, tum quae sequuntur dogmata
indubitatis oraculis Dei niti: A.
*h)–h) von Bucer über der Zeile nachgetragen für gestr.: innumeri: d; innumeri: a.
i)–i) imprimis: a.
1. Lk 19,10.
2. Mt18,12.
quo ᵐ tamen non dubitamus nos abesse longissime ᵐ , ⁿ rursus haud ⁿ non ᵒ
ignavam diligentiam ᵖ res poscit q , ʳ ut in viam reducantur ˢ tot hominum millia
ʳ . ᵗ S[erenissimam] T[uam] M[aiestatem] ᵘ/ᵛ haudquaquam dedecebit ᵛ , quid
enim maiorem illi gloriam conciliet, quam eum erga nos animum exhibere ᵘ ,
cuius gerit vices ʷ Christi servatoris, qui sic »venit, ut quereret et salvum face- 5
ret ᵗ , quod perierat« ¹ , ut pro recuperandis ˣ , qui erant perditi, mortem etiam
oppetierit ʸ . ᶻ Haud ergo gravabitur S[erenissima] T[ua] M[aiestas] cum illo ᶻ
nonaginta novem oves in deserto relinquere et centesimam, ᵃ id est nos paucos,
querere et in ᵃ Christi caulam reducere ² . ᵇ Id vero faciet ᶜ , si ita rem instituet,
ut veritas nobis singulis in rebus, de quibus controvertitur, plane innotescat ᵇ . 10
Nos certe dociles erimus, aberit | 252 ʳ | omnis pervicatia.
Modo vocem audire liceat pastoris nostri Iesu Christi, et scripturis, que docent,
quicquid bonum est, ᵈ primae deferantur ᵈ . Etenim si contingeret ᵉ omissa
doctrina ᵉ compendia queri edictorum, quod ᶠ tamen nos, dum res in manu
tuae S[erenissimae] M[aiestatis] fuerint, nihil ᶠ metuimus dici non potest in 15
quas angustias innumera hominum milia adducerentur. ᵍ Deum enim iam
ʰ ubique quamplurimi ʰ didicerunt ⁱ in primis ⁱ audiendum, tum persuasi sunt
m)–m) abesse nos nihil ambigimus: A.
*n)–n) von Bucer über der Zeile nachgetragen: d; fehlt in a.
o) fehlt in A.
p) diligentiam, nec breve tempus: A.
q) danach gestr.: neque enim dedecebit: d; poscet: A.
r)–r) neque enim dedecebit: a.
s) revocentur: A.
t)–t) Quam diligentiam, et tempus insumere S.M. T. tam non dedecebit, quam par est te
eius erga nos animum exhibere, cuius nobis vice imperas, Iesu Christi nostri omnium servatoris.
Qui cum hoc animo venerit quaerere, et salvum facere: A.
u)–u) eius erga nos animum nobis exhibere: a.
*v)–v) von Bucer über der Zeile nachgetragen für gestr.: eius erga nos animum nobis: d.
w) danach gestr.: nempe: d; vices nempe: a.
x) restituendis: A.
y) davor am linken Rand ohne Einweisung: Ea quaque: d.
z)–z) ac ita cum illo: a; non est ut S. M. T. gravetur etiamsi indubitato credat, nos a veritate
excidisse: A.
a)–a) quaerere, inque: A.
b)–b) hoc est, quaevis alia huic negocio posthabere, ut nobis quam libet paucis et humilibus,
Christi sensus de singulis, quae modo controvertuntur, ex scripturis dilucide, et certo
exponatur: A.
c) Schrf.: fatiet: d.
d)–d) ad quae vocabimur, omnia nitantur: A.
e)–e) docendi nos cura reiecta: A.
f)–f) dum res in manu T. S.M, fuerint, haud quaquam: A.
g)–g) quos nimirum persuasos, Deum in primis audiendum, tum quae sequuntur dogmata
indubitatis oraculis Dei niti: A.
*h)–h) von Bucer über der Zeile nachgetragen für gestr.: innumeri: d; innumeri: a.
i)–i) imprimis: a.
1. Lk 19,10.
2. Mt18,12.