ʲ Invocare divos et
eorum niti meritis
preter scripturam
est. ʲ
640
ii.1. confessio tetrapolitana
Unum deum invocandum per christum ᶜ
Reiectus est et ᵈ alius circa haec abusus, quod quidam ᵉ precibus et ieiuniis ᵉ
deiparam ᶠ virginem Mariam ᵍ ac alios divos ᵍ sic demereri volunt, ut per eorum
intercessionem et merita cum animae tum corporis malis liberentur ʰ et
bonis ʰ ⁱ omne genus ⁱ cumulentur. ᵏ Iuxta institutionem enim christi servato- 5
ris docent ˡ nostri concionatores ˡ patrem invocandum coelestem, qui promisit
nihil penitus se nobis denegaturum, Si fide modo ipsum et in nomine filii sui
oremus. Cumque unus predicetur dei et hominum mediator homo Iesus christus
1. thimotheum 2[5], quo nemo nostri amantior est, nemo etiam qui apud
patrem plus potest, hortari solent, hoc conciliatore et intercessore apud pa- 10
trem satis habere ᵏ . Dei autem parentem sacratissimam virginem Mariam divosque
omnes ᵐ summo studio colere ⁿ docent ᵐ , sed quod tum demum prestaturi
sumus ᵒ cum iis ᵖ rebus, quae ipsis cum primis cordi sunt, studuerimus, nempe
innocentiae et pietati, cuius q illi nobis tam egregia exempla pretulerunt. Cum
enim deum ex toto corde, tota anima omnibusque viribus ʳ amant, nihil poterit 15
eis a nobis fieri gratius, quam ut pariter cum eis deum et diligamus et emulemur
quam ardentissime ʳ . Meritis enim suis ˢ nec propriam salutem adscribunt,
nedum nos per illa ᵗ iuvare unquam ᵘ in animum indicunt ᵛ . Singuli cum
hic agerent cum Paulo dicebant: Vitam autem quam nunc vivo in carne per fidem
vivo filii dei, qui dilexit me et tradidit semetipsum pro me, Non aspernor 20
c) Christum. Cap. XI: A.
d) fehlt in a.
e)–e) vor den linken Rand geschrieben und eingewiesen: d.
f) Deiparam quoque: A.
g)–g) Divos alios: a; aliosque divos: A.
h)–h) bonisque: A.
i)–i) omnigenis: a.
j)–j) fehlt in a, A.
k)–k) Docent enim nostri concionatores, unicum Patrem in coelis per Christum unicum
mediatorem invocare, orareque omnia, qui ut ipse testatus est, nihil nobis denegabit, quod
fide modo ipsum, et in nomine Christi oraverimus. Cum itaque Paulus, unum hunc hominem
Iesum Christum, Dei et hominum mediatorem praedicet, et nemo nostri amantior esse
possit, nemo item apud Patrem plus valere, hortari nostri solent, hoc uno apud patrem conciliatore
et intercessore satis habere: A.
l)–l) concionatores nostri: a.
m)–m) iubent summo studio colere: A.
n) colendos: a.
o) simus: a, A.
p) his: a.
q) quarum: A.
r)–r) Divi omnes amant, haud est quod illis gratius praestemus, quam ut pariter cum eis
Deum, quam ardentissime et diligamus, et emulemur: A.
s) suis illi: A.
t) ea: A.
*u) von Bucer über der Zeile nachgetragen und eingewiesen für gestr.: nunquam: d.
v) inducere possunt: a; inducunt: A.
eorum niti meritis
preter scripturam
est. ʲ
640
ii.1. confessio tetrapolitana
Unum deum invocandum per christum ᶜ
Reiectus est et ᵈ alius circa haec abusus, quod quidam ᵉ precibus et ieiuniis ᵉ
deiparam ᶠ virginem Mariam ᵍ ac alios divos ᵍ sic demereri volunt, ut per eorum
intercessionem et merita cum animae tum corporis malis liberentur ʰ et
bonis ʰ ⁱ omne genus ⁱ cumulentur. ᵏ Iuxta institutionem enim christi servato- 5
ris docent ˡ nostri concionatores ˡ patrem invocandum coelestem, qui promisit
nihil penitus se nobis denegaturum, Si fide modo ipsum et in nomine filii sui
oremus. Cumque unus predicetur dei et hominum mediator homo Iesus christus
1. thimotheum 2[5], quo nemo nostri amantior est, nemo etiam qui apud
patrem plus potest, hortari solent, hoc conciliatore et intercessore apud pa- 10
trem satis habere ᵏ . Dei autem parentem sacratissimam virginem Mariam divosque
omnes ᵐ summo studio colere ⁿ docent ᵐ , sed quod tum demum prestaturi
sumus ᵒ cum iis ᵖ rebus, quae ipsis cum primis cordi sunt, studuerimus, nempe
innocentiae et pietati, cuius q illi nobis tam egregia exempla pretulerunt. Cum
enim deum ex toto corde, tota anima omnibusque viribus ʳ amant, nihil poterit 15
eis a nobis fieri gratius, quam ut pariter cum eis deum et diligamus et emulemur
quam ardentissime ʳ . Meritis enim suis ˢ nec propriam salutem adscribunt,
nedum nos per illa ᵗ iuvare unquam ᵘ in animum indicunt ᵛ . Singuli cum
hic agerent cum Paulo dicebant: Vitam autem quam nunc vivo in carne per fidem
vivo filii dei, qui dilexit me et tradidit semetipsum pro me, Non aspernor 20
c) Christum. Cap. XI: A.
d) fehlt in a.
e)–e) vor den linken Rand geschrieben und eingewiesen: d.
f) Deiparam quoque: A.
g)–g) Divos alios: a; aliosque divos: A.
h)–h) bonisque: A.
i)–i) omnigenis: a.
j)–j) fehlt in a, A.
k)–k) Docent enim nostri concionatores, unicum Patrem in coelis per Christum unicum
mediatorem invocare, orareque omnia, qui ut ipse testatus est, nihil nobis denegabit, quod
fide modo ipsum, et in nomine Christi oraverimus. Cum itaque Paulus, unum hunc hominem
Iesum Christum, Dei et hominum mediatorem praedicet, et nemo nostri amantior esse
possit, nemo item apud Patrem plus valere, hortari nostri solent, hoc uno apud patrem conciliatore
et intercessore satis habere: A.
l)–l) concionatores nostri: a.
m)–m) iubent summo studio colere: A.
n) colendos: a.
o) simus: a, A.
p) his: a.
q) quarum: A.
r)–r) Divi omnes amant, haud est quod illis gratius praestemus, quam ut pariter cum eis
Deum, quam ardentissime et diligamus, et emulemur: A.
s) suis illi: A.
t) ea: A.
*u) von Bucer über der Zeile nachgetragen und eingewiesen für gestr.: nunquam: d.
v) inducere possunt: a; inducunt: A.