Metadaten

Orth, Christian; Nicochares
Fragmenta comica (FrC) ; Kommentierung der Fragmente der griechischen Komödie (Band 9,3): Nikochares - Xenophon: Einleitung, Übersetzung, Kommentar — Heidelberg: Verlag Antike, 2015

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.52132#0294
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Einleitung

289

in lyrischen Versen (kretisch-päonisch: fr. 10). fr. 3 könnte aus einem Agon
stammen (vgl. S. 318).

8. Polyzelos und andere Komödiendichter
Über die Zusammenarbeit oder Rivalität des Polyzelos mit anderen Dichtern
ist nichts bekannt. Ein Einfluss des an den Lenäen sehr erfolgreichen Polyzelos
auf zeitgenössische Komödiendichter (z. B. durch seine θεών γονοά-Stücke, vgl.
oben Nr. 4) ist wahrscheinlich, aber nicht mehr direkt nachweisbar, fr. 8 hat
große Ähnlichkeit mit Metag. fr. 1.

9. Forschungsliteratur
Editionen (und Übersetzungen): Meineke II.2 (1840) 867-72 (vgl. Meineke V.l
(1857) 57-8 und lacobi ap. Meineke V.l cxxiv-cxxv); Meineke, Ed. min. I
(1847) 477-9; Bothe 1855, 334-6 (mit lat. Übersetzung); Kock I (1880) 789-93;
Edmonds I (1957) 878-83 (mit engl. Übers.); PCG VII (1989) 553-9 (vgl. II (1991)
580); Storey, FOCIII (2011) 204-13 (mit engl. Übers.); Rusten 2011, 377-8 (engl.
Übers., nur fr. 3 und 5).
Überblicksdarstellungen: Meineke 1827, 62-3; Meineke I (1839) 261-2 (vgl.
Meineke V.l (1857) 8 und lacobi ap. Meineke V.l xvi); Schmid 1946, 157-8;
Körte 1952b; K. J. Dover, OCD2 (1970) s. v. Polyzelus (~ OCD3, OCD4); B. Bäbler,
DNP 10 (2001) 86 s. v. Polyzelos (1); Storey, FOCIII (2011) 204-5; Zimmermann
2011, 757; Rusten 2011,377.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften