Metadaten

Bucer, Martin; Stupperich, Robert [Hrsg.]; Neuser, Wilhelm H. [Hrsg.]; Seebaß, Gottfried [Hrsg.]; Strohm, Christoph [Hrsg.]
Martin Bucers Deutsche Schriften (Band 17): Die letzten Strassburger Jahre: 1546 - 1549 — Gütersloh, 1981

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.30258#0418
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
414

DIE LETZTEN STRASSBURGER JAHRE 1546-1549

Hac de causa praecepta illa extare, Spiritus Sanctus R014 de suscipiendis etiam infirmis
et nequidem ad exactiores disputationes et 2 Cor 2 [5ss] tolerandis bet [ferendisp cum
mansuetudineb malis quoque et contradictoribusd.
Hac doctrina et Spiritu adducti pii imperatores et vet[eres] sfancti] patres tarn multa
| 611 | consilia celebrarunt propter Arrianos damnatos Haereticos. Idem factum est 5
propter revocandos in viam Donatistas et Pelagianos ac etiam alios Haereticos atque
schismaticos. Ad honorem enim, non ad iniuriam6 pertinere reverendissfimorum]
Synodorum et suum merito arbitrabantur, si XCIX ovibus relictis centesimum quere-
rem1 et operam darent, non vt semel indicata et recte disposita recolerent, fquod lex
Nemo C de Trinfitatis] et fifdei] conffessione] prohibet12, sed vt ea in complurium 10
mentibus recte constituerent et confirmarent, non ut tumultus vllius seu perfidiae occa-
sionem captarent, sed vt pacatis animis gfiliorum deig doctrina prelatis occasionemh
tumultuandi ’serendaeque perfidiae1 et infirmis ac malis hominum auferrent.
Maiestatem autem Imperialem si iustam causae huius cognitionem admittat, certo
deprehensuram nos neque hereseos vllius aut schismatis crimine teneri. Non debere 15
unquam audire eos, qui negant | 612 | nobis dari debere iustam cognitionem et indica-
tionem dej tantisk controversijs1, quibus salus nostra et temporaria et aeterna contine-
tur. Pontfificem] Rofmanum] debere canones seruare111 et adiuuare, vt seruerentur; his
praecipi et provinciales et Nationales" synodos cogi debere, et a pijs principibus, si id
negligant episcopi, quoties aliqua grauior in religione perturbatio exorta fuerit siue in 20
doctrina siue in disciplina. Perpendantur vel quae d[ivus] Iustinianus ex hac Ecclesiae
Christi lege praeceperit etiam imperiali authoritate Authent. De diversis Ecclesfiae]
capitibus, § anima vero3. Perpendantur etiam, quae pii imperatfores] in sacris suis litteris
commemorent et praecipiant, quibus synodos veteres indixerunt4.
S. D. 25
Hic est omnis mea sapientia, quae nunc succurrit. Si quid praeterquam succurrat0
submittam. Dominus tibi adsit, ut pro Christi populo per omnia afflicto aliquid confi-
cias, quod locum aliquem inveniat. | 613 |
S. D. Haec interea inciderunt:
In libro proposito requiri, vt Christiani omnes pareant Episcopis et pontifici Ro- 30
b)-b) add. am Rand. - c) wegen Tintenflecken unleserlich.
d) gestr.: mansueteque. - e) gestr.: pertineat.
f) —f) add. statt gestr.: vel de eis indicium non.
g) -g) add. am Rand. - h) gestr.: tumultu. - i)-i) add. am Rand.
j) korr. aus gest.: istius. - k) zuerst: tantae; gestr.: controversijs.
1) gestr.: in. - m) gestr.: tarnen [?]. - n) zuerst: nationales.
o) succurro im Text gibt keinen Sinn.
1. Vgl. Mti8,i2.
2. Corpus Iuris Civilis, Cod.I, 1,4.
3. Vgl. Corpus Iuris Civilis, Nov. CXXIII.
4. Die ersten ökumenischen Konzile wurden vom Kaiser berufen. Vgl. W. M. Plöchl: Ge-
schichte des Kirchenrechts 1. 2. Aufl. Wien, München 1960. S. 145—147.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften