Metadaten

Wolgast, Eike [Hrsg.]; Seebaß, Gottfried [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften [Hrsg.]; Kirchenrechtliches Institut der Evangelischen Kirche in Deutschland [Hrsg.]; Sehling, Emil [Begr.]; Dörner, Gerald [Bearb.]
Die evangelischen Kirchenordnungen des XVI. Jahrhunderts (20. Band = Elsass, 1. Teilband): Straßburg — Tübingen: Mohr Siebeck, 2011

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.30661#0316
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Straßburg

27a. Examensordnung, lateinische Fassunga
[Nach 9. September 1539]1
Ratio examinationis canonicae

Non examinatus non est promovendus ad sacros Ec-
clesiasticos ordines, distinct[io] 81: Si qui sine
examinatione etc., ex concilio Niceno2. Item di-
Precatio ante
Deus omnipotens, pater noster, praecepisti omnes
eos, qui ad publica populi tui ministeria assumi de-
beant, summa religione ante explorari et probari,
quo his ministeriis nulli, nisi qui sint inculpati et
homines frugi, praeficiantur. Adsis igitur nunc,
quaesumus, nobis spiritu tuo et dirige ipse institu-
tam servitui examinationem, ut inde nominis tui

stin[ctio] 24: Qualiter. Ibi allegatur hoc beati Pauli,
1. Timot. 5 [22]: Nemini cito manus imponas3. Et
per totam distinctionem. |221|
examinationem
gloria magis illustretur et Ecclesiae tuae aedificatio
amplius promoveatur, per Dominum nostrum Ie-
sum Christum, filium tuum, Ecclesiae tuae sum-
mum pastorem et caput, qui tecum vivit et regnat
in unitate Spiritus S[ancti], Deus per omnia secula
seculorum. Amen4.

Ratio examinationis canonicae

αExaminatio Canonica Clericorum, qua exploratur,
an ad sacrum ministerium admittendi sint, est ei-
usmodi horum exploratio, qua inquiritur et cogno-
scitur, num idonei sint ad id munus sacrum, ad quod
adsumi debent, hoc est, num velint et possint illud
ad certam ecclesiae utilitatem obire. βAn velint, co-
gnoscitur ex propria eorum professione, quae sit di-
gna sacro munere, testimonio vitae, in quo natales
et educatio continentur et ratione quaesitae vel
comparatae praebendae. γAn possint, cognoscitur ex
facultate sacri ministerii et bona existimatione,
quam quis habet apud populum Dei, cui debet mi-
nistrare. Ut enim quis cum fructu aliquo perveni-
ente ad ecclesiam Dei ministret, in his maxime mi-

α Examinatio Canonica quid sit.
β Velle.
γ Posse.
δ Facultas S[acri] ministerii.

a Textvorlage (Druck): Martini Buceri scripta Anglicana
(1577), S. 220-237.

nisteriis, quibus Evangelium Christi, sacrae cere-
moniae et disciplina administranda est, non satis est
scientia singulari harum rerum et zelo praeditum
esse, sed oportet etiam talem agnosci et ista ei tribui
a populo Dei, cui minister instituitur.
δFacultas sacri ministerii constat certa et ampliore,
quam vulgus ecclesiae habeat, cognitione Christi et
iis donis, quibus haec Christi cognitio ad alios quo-
que proferatur. Doctorem enim idoneum necesse est
in cognitione eius rei, quam aliis tradere oportet,
discipulis suis praestare. Tum docere alios, quod ipse
scias, suas etiam facultates requirit.

1 Die Examensordnung steht in enger Verbindung mit
dem Munizipalstatut und dürfte nach dessen Erlaß ent-
standen sein.
2 CIC D. 81, c. 4 (= CIC, ed. Friedberg 1, Sp. 282).
3 CIC D 24, c. 1 (= CIC, ed. Friedberg 1, Sp. 87).
4 Per Dominum nostrum ist die übliche Schlußformel bei
der Oratio, den Secreta und der Postcommunio der Mes-
se; vgl. Jungmann, Missarum sollemnia 2, S. 522f.

300
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften