Metadaten

Wolgast, Eike [Hrsg.]; Seebaß, Gottfried [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften [Hrsg.]; Kirchenrechtliches Institut der Evangelischen Kirche in Deutschland [Hrsg.]; Sehling, Emil [Begr.]; Dörner, Gerald [Bearb.]
Die evangelischen Kirchenordnungen des XVI. Jahrhunderts (20. Band = Elsass, 1. Teilband): Straßburg — Tübingen: Mohr Siebeck, 2011

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.30661#0496
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Straßburg

49. Bekenntniserklärung der Straßburger Geistlichen vor der Übernahme
eines Amtesa
1565
Confessio, quam aedunt bet exhibentb cum pastores tum diaconi et reliqui ministri in ecclesiastico conventu
Argentinae, antequam ad ecclesiae ministeria admittuntur.
Scripta 1565

[1.] Cum prompti et parati esse debeamus omnes,
qui sumus Christiani nominis, ad reddendam iuben-
te apostolo Petro fidei nostrae rationem, praesertim
eam a nobis poscenti1, et cum a me petatur in hoc
tempore a reverendis viris, dominis pastoribus et re-
liquis ministris ecclesiastici huius conventus, dilectis
et observandis meis dominis et fratribus, denique ab
inclyto huius Argentinensis reipub[licae] senatu et
magistratu, ut, quod doctrinae genus amplectar,
clare aperteque profitear, faciam id, ut potero, syn-
cere, candide et in- |24v[ genue idque verbis dilucidis,
propriis, non obscuris aut ambiguis:
Primum igitur credo et profiteor omnem scripturam
divinitus inspiratam esse, utilem ad docendum, co-
arguendum atque ad institutionem, quae est in ius-
titia, ut integer sit Dei homo ad omne opus bonum
comparatus2. Itaque amplector ex animo omnia
scripta prophetarum et apostolorum Veteris et Novi
Testamenti, quae sunt ipsum certum et indubitatum
verbum Dei, quo se is generi humano ex immensa
bonitate patefecit, videlicet quis sit ipse et quae sit
erga nos homines sua voluntas. Ex quo efficitur de
Deo, h[oc] e[st] de essentia et voluntate Dei, item de
nostra aeterna salute, non aliter sentiendum, creden-

a Textvorlage (Handschrift): AMS 1 AST 178 (Varia eccl.
XIII), Bl. 24r-41r.
b-b Von and. Hd. hinzugefügt.

1 Vgl. 1Petr 3,15.
2 Vgl. 2Tim 3,16-17.
3 Siehe BSLK, S. 19-30.
4 Gemeint ist das „Te Deum laudamus“ (Ambrosianischer
Lobgesang). Der Überlieferung nach soll Ambrosius von
Mailand den Hymnus in der Nacht, als Augustinus ge-
tauft wurde, angestimmt haben, worauf Augustinus ihm

dum et statuendum esse quam ex hoc ab eo nobis
tradito et promul- |25r| gato verbo a prophetis et apo-
stolis, imo ab ipsomet Christo et S[piritu] Sancto.
Deinde credo, amplector et profiteor quatuor illa
catholica ecclesiae Symbola: Apostolicum, Nicae-
num, Athanasianum3 et quod ab Augustino atque
Ambrosio confectum putatur4. His enim praecipua
religionis nostrae Christianae capita et loci planis et
perspicuis verbis et sententiis continentur et expo-
nuntur.
Confiteor item et recipio omnia ea, quae pie et iuxta
verbum Dei constituta et decreta sunt a quatuor
magnis oecumenicis et generalibus ecclesiae Chris-
tianae conciliis5, ut fuerunt Nicaenum, in quo Arrius
haereseos condemnatus est, eo quod divinam Christi
naturam negasset6, ut Constantinopolitanum, quod
Macedonii |25v| teterrimum errorem confutavit, qui
S[piritum] Sanctum verum esse Deum scelerate ne-
gaverat7, ut Ephesinum, in quo Nestorius anathe-
matis fulmine percussus fuit, qui docuerat sanctam
et semper virginem Mariam non esse appellandam
Dei matrem, propterea quod, cum homo esset,
Deum parere non posset8, ut Chalcedonense, quod

versweise antwortete (vgl. LThK2 9, Sp. 1336f.). Das Te
deum war von Martin Luther übertragen worden: „Herr
Gott, Dich loben wir“ (s. AWA 4, Nr. 31, S. 107-109 und
S. 276-284). Das deudsche Te deum bildete den Anfang
des Straßburger Gesangbuchs von 1541 (Bl. Ar - Er).
5 Zu den hier aufgeführten Verwerfungen vgl. auch Nr. 61,
S. 543 sowie den Abschnitt „Contrariae et falsae doctri-
nae de persona Christi reiectio“ in BSLK, S. 809f.
6 COD 1, S. 5 und 16f.
7 Ebd., S. 24 und 28.
8 Ebd., S. 59-62.

480
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften